6 februari 2019

Reisverslag

Te veel wit, het kan
met de hemel te maken hebben.

Iemand roept: blijf. Herhaalt: blijf.
Terwijl ik vragen van de arts over mij
niet beantwoord, neemt een ander

me al over. Ik dwaal mij na
door late gangen, zie in elke kamer
anderen: blijf, blijf.

Een vierkante mond breekt
zijn belofte van veiligheidsglas
geeft me vrij baan, voorbij

kunstlicht. Iemand parkeert
een cabrio vol slapende kinderen.
Op de picknickmand een kraai.

Wit
de hemel.