30 januari 2019

Bruidsmeisje

Zo liep ze voor mijn ouders uit, in blauw
fluweel met kant en bloemenmandje.

Mijn komst zou nog jaren duren
tot zij alweer vertrokken was.
Iets met een auto en haar fiets.

Ze was zes, ze werd negen
en mijn naam.

Er staat een vogel op haar steen.

Heb ik geweten dat mijn moeder
met heel haar lijf haar zusje riep.