1 juni 2015
Waterman
In dit stromenland leg jij bruggen
tussen oevers die nog niet bestaan.
Je brengt vissen van schemer naar dag
hebt verse kieuwen voor hen meegebracht.
Het water wijkt, jij kijkt niet op
want ademnood vraagt ogenblikken.
Je peilt hun diepte, helpt de lieven
die nog kunnen op de kant.
In nachten ga je kopje onder
in jouw onbeschreven zee
vol zeerslag, teer en zand.