verbroken

in een stille optocht
trekken sprookjesfiguren
uit mijn jeugd voorbij
hangen oude tantes
als feeën boven mijn bed;
ze prevelen hun wensen

het ‘zij leefden
nog lang en gelukkig’
verbreekt de betovering
ik wil nog wel geloven
maar de verleden tijd
heeft al een punt gezet