Je leeft je moeder na

al zijn de namen anders, van het huis
en van de mensen. Je onthoudt je
van onthouden en ook weten

is al ver gewist. Mijn naam geeft stem
aan wat vergeten is, waarbij herhalen
elke bodem mist.

We delen het vindersloon
wanneer een liedje jouw ogen kent
of een lepel je hand beweegt.

Op vlindervoeten gaan we
door gangen. We weten
de helft van de weg.