De loop van Turia

Ik wilde je ontmoeten en maakte een afspraak
voor dag en nacht. Ik liep, at, sliep en dwaalde

door jouw schoonheid, verhield me tot het tempo
en verbaasde me over je gangen en het groen

stak kaarsjes aan voor anderen. Toen ik je verliet
keek ik tot ik niets meer van je zag.

Nu veeg ik jouw adem van mijn huid, kam je stof
uit mijn haren. De plattegrond gescheurd

op de vouwen, maar ingesleten in mijn loop.
Een bedding, om in terug te keren.

(Valencia)