1 september 2018

Woensdagmiddag

Met takken, armen vol en soms een zakmes
bouwden we een hut tegen een eik
kijkgaten aan de kant van het ven.

Ontginnen was een niet begrepen woord
waarop we onze zinnen zetten.
Wat van nature was, kreeg wortels
in de tijd, en blad.

Honger bracht ons op fietsen
met terugtraprem naar het dorp.
Een bad, een wasmachine,
een radionieuwsdienst vol feiten.

De zon gaf oranje aan wolken.
In dat licht zagen we hoe thuis
bleef branden in het bos.