1 januari 2015

Ontlijven

Toen mijn vingers stram werden
sprak ik ze toe als onwillige kinderen
Kom, werk even mee.

Toen mijn organen steekjes lieten vallen
sleepte ik ze er met medicijnen bij.
Wel bij de les blijven.

Toen ik mezelf niet meer kon wassen
gaf ik me over aan handen
die te pas en te onpas kwamen.

Toen mijn oren en ogen stil vielen
ontdekte ik de kleine wereld
dicht op mijn huid.

Vandaag vraag ik jou
me met zorg te kleden
voor de laatste reis.

Als ik daar ben
kan ik zonder.