voor alle mensen die niet konden opstaan
niet konden doorgaan, zelfs
geen pleister op de wonde kregen

herdenken is het dragen van gevallenen
naar de pleisterplaats van de ziel
daar zwijgen zij als stil en stiller koor

onmondig het lied van onschuld
van weten wat geen mens wil
wie luistert naar deze open wond

blijft ver van het mijnenveld van zwart-wit
bekent kleur voor vrede, steeds weer
steeds meer vrijheid, geef het door

herdenken is het dragen van gevallenen
naar de pleisterplaats van de ziel
en daar pleisters van liefde plakken

zo lang wij herdenken is er toekomst
kunnen we met vallen en opstaan
naar het licht groeien, samen

(dodenherdenking 2012)